Rodrigo Gudiño ၏ The Last Will and Testament of Rosalind Leigh (ေမာင္ေဒး)

ဒါေပမယ္႔ အဲဒီလုိ ဖတ္မယ္ဆုိရင္ ကဗ်ာကုိပဲ ေတြ႔ရမွာပါ၊ ေမာင္ေဒးရဲ႕ ရုပ္ရွင္ကဗ်ာကုိ ေတြ႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းက ဒီကဗ်ာေတြကုိက ရုပ္ရွင္ကဗ်ာ ျဖစ္ေနတဲ႔ အတြက္ပါပဲ ။ ဒီေတာ႔ကာ ေမာင္ေဒး ဒုိင္ယာေလ႔ာခ္လုပ္ထား၊ စမ္းသပ္ထားတဲ႔ ကဗ်ာရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း​တစ္ရပ္ကုိသာလ်င္ စူးစမ္းမိမွာျဖစ္တယ္။ဒါေပမယ္႔ အေကာင္းဆုံးကေတာ႔ ရုပ္ရွင္ကဗ်ာလုိ႔ ဆုိထားတဲ႔အတုိင္းပဲ စာဖတ္သူဟာ ေမာင္ေဒးရဲ႕ ကဗ်ာေတြကုိ သက္ဆုိင္ရာ ရုပ္ရွင္နဲ႔ ဒုိင္ယာေလာ႔ခ္လုပ္ၿပီး ဖတ္ဖုိ႔လုိမယ္္။ ရုပ္ရွင္ရဲ႕ ဘယ္အရာနဲ႔ ဘယ္ကုိယ္စားျပဳမႈ ပုံစံနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ရမယ္ဆုိတာကေတာ႔ အေသမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ကုိယ္စားျပဳေနျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ဒုိင္ယာေလ႔ာခ္​လုပ္ေနျခင္း​လုိ႔သာလ်င္ ဆုိရမယ္။ စာဖတ္သူဟာ ေမာင္ေဒးရဲ႕ ရုပ္ရွင္ကဗ်ာေတြကုိ သူ႔ခ်ည္းသက္သက္ ဖတ္လုိ႔လည္း ရႏုိင္ပါတယ္။

– မင္းခက္ရဲ

မေန႔ကအထိရိွေနခဲ့ေသးေသာကမာၻတြင္ ဘာလုပ္၍ဘာကုိင္ရမည္ကို
ကြ်န္ေတာ္တို႔သိၾကသည္။ ကေန႔ေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးေသာ အဖိုးနည္းအိမ္ရာ
သည္ အၿပင္ကၾကည့္လ်ွင္ပို၍လွသည္။ ေရပိုက္ေခါင္းကိုပိတ္ဖို႔ ေမ့ခဲ့လ်ွင္
ဆူနာမီလာမည္။ ထမင္းစားပြဲေပၚမွဇြန္းၿပဳတ္က်လ်င္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္
ေရာက္လာမည္ၿဖစ္ၿပီး၊ ခက္ရင္းၿပဳတ္က်လ်ွင္ မိန္းမတစ္ေယာက္ေရာက္
လာမည္။ ဓါးၿပဳတ္က်ခဲ့ေသာ္ လူမဟုတ္ေသာသတၱဝါတစ္ေကာင္
ေရာက္လာမည္။ သက္တံကိုၿမင္ခ်င္လ်ွင္ မိုး႐ြာတာကိုသည္းခံဖို႔လိုသည္
ဟူေသာစကားသည္ ကေလးတို႔အတြက္ အလုပ္ၿဖစ္ေသာ္လည္း
လူၾကီးတို႔အဖို႔မူ မေကာင္းမႈ၏ရိွေနၿခင္းကိုသိဖို႔ရာ စစ္ပြဲတြင္ေသရေသာ၊
သို႔မဟုတ္ အစာငတ္ေသရေသာကေလးတို႔၏ဓါတ္ပံုမ်ားလိုအပ္သည္။
မေန႔ကအထိရိွေနေသးေသာကမာၻသည္ လူအမ်ားၾကားတြင္ တိုးေဝွ႔ထိုင္
လိုက္ၿပီး လက္ဖက္ရည္ကိုတစ္က်ိဳက္ေမာ့လိုက္သည္။ လက္ခုပ္တီးလ်ွင္
ေတာထဲမွက်ားလာမည္။ ေရပိုက္ေခါင္းကုိပိတ္ဖို႔ေမ့ခဲ့လ်ွင္ ဆူနာမီလာမည္။

---

(Source: Maung Day Blog)

James Cameron ၏ Titanic (ေမာင္ေဒး)

ညသည္ မည္း၍ ၾကယ္မ်ားလက္ေနသည္။
လီယိုသည္ သူ၏ပံုဆြဲစာအုပ္ေလးကိုထုတ္၍ ကိတ္၏ပံုကို
စကတ္ခ်္လိုက္သည္။ ေရထဲကို ကၽြန္ေတာ္ ေျခတစ္ဖက္ခ်သည္။
ေနာက္တစ္ဖက္ခ်သည္။ ေရသူမတစ္ေယာက္က ေက်ာက္ေဆာင္ကို
ကြယ္၍ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္၏။ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ့္ကင္မရာႏွင့္
ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္သည္။ သေဘၤာက လႈပ္လာသည္၊
ဖန္ခြက္ေတြ က်ကြဲသည္၊ ဘြိဳင္လာမွ ေရေတြလွ်ံက်လာသည္၊
အင္ဂ်င္ေပါက္ကြဲသံကို ၾကားရ၏။ တို႔တေတြဟာ
သေဘၤာမျမဳပ္ခင္ကတည္းက ေသခဲ့ၿပီးသားပါဟု ကပၸတိန္ကေျပာသည္။
ေရသူမေလးကို ထပ္၍ျမင္ရႏိုးႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ရွာေဖြသည္။ မေတြ႕။
သို႔ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ဓာတ္ပံုေလးကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရလိုက္သည္။

---

(ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာမ်ား – ၆၀း၁၅း၀၃ဝ – စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳ)

Spike Jonze ၏ Her (ေမာင္ေဒး)

ကြ်န္ေတာ္နွင့္ ကြ်န္ေတာ္၏တ႐ုတ္နိုင္ငံလုပ္ စမတ္ဖုန္းတို႔
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အသည္းအသန္ခ်စ္မိၾကသည္။
ခ်စ္မိလ်ွင္ ပို၍ပိုင္ဆိုင္ခ်င္သည္။ ပိုင္ဆိုင္မိလ်ွင္ ပို၍ခ်စ္ခ်င္သည္။
ေလာကၾကီးသည္ ေျဖရခက္ေသာ ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ျပည့္ေန၏။
သို႔ေပမယ့္ ထိုေမးခြန္းတို႔၏အေျဖကို ကြ်န္ေတာ္မသိခ်င္ပါ။
သိလိုစိတ္သည္ ပညာတတ္တို႔၏ ဘိန္းျဖစ္သည္။
ဟိုတေလာဆီက မုတ္သံုေလထံမွစာလာသည္။
ဒီႏွစ္ သူမလာနိုင္ဟုဆို၏။ ဒါကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ဂ႐ုမစိုက္ပါ။
အဲဒါငါ့ေစာက္လုပ္မဟုတ္ဘူးဟဲ့ဟု စာျပန္ေရးလိုက္သည္။

---

(Source: Maung Day Blog)

Yojiro Takita ၏ Departures (ေမာင္ေဒး)

မွန္ၾကည့္ေသာသူမ်ားကို ၾကည့္မွန္ကျမင္သည္။
မွန္ေပၚမွသနပ္ခါးစက္တို႔ကို တံေတြးနွင့္ဖ်က္ေသာ္လည္း
အေပြးကိုမျမင္ခဲ့သူမွာ အပင္ကိုမသိေခ်။
ေရခ်ိဳးဇလံု၏ဆဲလ္ကိုယူ၍ ေရခ်ိဳးဇလံုေနာက္တစ္ခုကို
ျပဳလုပ္၍မရပါ။ မွန္တစ္ခါၾကည့္တိုင္းသာ
ဆပ္ၿပာျမွဳပ္တို႔၏ေအာက္သို႔ ဝါးတစ္ၿပန္စာနစ္ရသည္။
လက္မၾကီးတစ္ခုသည္ ဓါတ္ပံုေပၚမွ မိသားစုဝင္တို႔၏မ်က္ႏွာကို
အၾကိမ္ၾကိမ္ပြတ္၍ ဖ်က္၏။ အမွန္တကယ္အသက္ရွင္ခဲ့သူေကာ၊
မွန္ထဲ၌သာ အသက္ရွင္ခဲ့သူပါ ေနာက္ဆံုးတြင္ေသၾကရသည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ေသသူ၏အုတ္ဂူကို မေလးမစားမျပဳလုပ္အပ္ပါ။

---

(Source: Maung Day Blog)

David Fincher ၏ Fight Club (ေမာင္ေဒး)

တစ္ၿမိဳ႕လံုးရိွ မီးလံုးမ်ား၊ မီးေခ်ာင္းမ်ား တစ္ခုခ်င္းစီ
ပိတ္သြားသည္။ ဘဝကိုၿငီးေငြ႕ေနသူ လူငယ္တို႔သည္
လမ္းေပၚထြက္လာၾကၿပီး အမ်ားသံုးေရကန္ထဲသို႔
အမ္ဖီတမင္းေဖ်ာ္ရည္ဂါလံႏွစ္ဆယ္ကို ေလာင္းထည့္လိုက္သည္။
ကန္ထဲမွငါးတို႔ကိုဖမ္းကာ ကန္ေပါင္ေပၚ၌ပင္ ကင္စားလုိက္ၾကသည္။
ေဘးခ်င္းကပ္ၿမိဳ႕တြင္ မီးမ်ားလင္းေနၿပီး ၄င္းကုိ “ၾကတ္ကုန္း”ဟုေခၚသည္။
အေမွာင္ကိုေၾကာက္သူတို႔သည္ အေမွာင္ထဲတြင္ ေလခြ်န္တတ္ၾကသည္။
သူတို႔၏ေလခြ်န္သံကိုၿပန္ၾကားကာ ပို၍ေၾကာက္သြားတတ္ၾကသည္။
မိန္းမမ်ားထဲတြင္ ၾကိဳက္ကုန္းမ်ားက အလွဆံုးၿဖစ္၏။
ၿမင္ကြင္းမ်ားထဲတြင္ မီးေလာင္ေနေသာပြဲေစ်းတန္းက အလွဆံုးၿဖစ္၏။
ဤကဗ်ာသည္ အင္တာနက္လို၊ မူးယစ္ေဆးဝါးလို၊ ေကာ္ဖီႏွင့္စီးကရက္လို
သင္၏စိတ္ႏွင့္႐ုပ္ကို ထိခိုက္ေစႏိုင္ပါသည္။

---

(Source: Maung Day Blog)

ေကာင္းကင္ဘံု … လာလမ္းအတုိင္း (ေမာင္ေဒး)

ေကာင္းကင္အေၾကာင္း စေတြးမိၿပီဆုိတာနဲ႔
စိတ္လက္မအီမသာ
အိပ္ေရးမဝ၊ ပံုမွန္အေနအထားမဟုတ္
အေခါင္းထဲလဲွဝင္အိပ္သြားတဲ့ ဆုိ႐ုိးစကားေတြလုိ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အဲဒီညက အခင္းျဖစ္ပြားရာဆီေရာက္ေတာ့
ေကာင္းကင္ဘံုက ေသႏွင့္ၿပီ၊၊ ဓားတန္းလန္းနဲ႔
အႏုပညာလား အတတ္ပညာလားေတာ့မသိ
က်မ္းစာအုပ္ထဲက ဗီလိန္ကပဲလုပ္ႀကံသြားတာတဲ့
အဲဒီညမွာ ႐ုပ္ထုေတြဟာလည္း
ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ႐ုပ္ထုသက္သက္ျဖစ္သြားၾက
ေနာက္က်ၿပီးေရာက္လာတဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကေတာ့
ေကာင္းကင္ဘံု ရုပ္ကလာပ္ေပၚမွာ
ဖေယာင္းတုိင္ခုနစ္တုိင္ထြန္း၊၊ ကိတ္မုန္႔ကုိ
ဓားနဲ႔လွီးၿပီး စားပစ္လုိက္ၾကပါေရာလား။

သမုိင္းသင္ရုိးထဲက ဆင္ဖုိနီ (ေမာင္ေဒး)

ဒါက ေခတ္ေပၚသမုိင္း၊ ဒါက ေခတ္ၿပိဳင္လူ႔အဖြဲ႕အစည္း
ဒါက အရုိးေပၚမွာ႐ုိက္ႏွိပ္ထားတဲ့
ႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ျပဳအသားတံဆိပ္
ဒါက ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္တုၿမိဳ႕ထဲဝင္လာပံု
ဒါက ဓားတစ္လက္ အျခားဓားတစ္လက္ထဲ ဝင္ေရာက္သြားဟန္
ဒါက သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ ျမင္းတစ္ေကာင္
ဒါက အေမွာင္ထုက်ေရာက္လာသံ
ဒါက မျဖစ္ရေသးတဲ့စစ္ေတြ မပစ္ရေသးတဲ့ျမႇားေတြ

ဓနိယႏြားေက်ာင္းသား ဆုိ၏ (ေမာင္ေဒး)

အရွင့္ကိုေဖ်ာ္ေျဖခ်င္လုိ႔ပါ
ေျခတစ္လွမ္းစီ လွမ္းခဲ့တယ္
တယ္သည့္ၾကက္ငွက္၊ အမိန္႔ဆင့္ဆုိခ်က္
ဟယ္လုိ…ငရဲဘံု၊ ဒုကၡထူေျပာသည့္အရပ္ ပရမ္းပတာ
သင့္ေကာင္းမႈကို ေကာင္းကင္ဘံုမွာျပန္ေပးမယ္
ဟိုအာရပ္ေတြ ဘယ္သြားေနၾကသလဲ
ပိုၿပီးေဝးလံတဲ့ဗလီဆီသြား
ပုိၿပီးစိမ္းလန္းတဲ့စားက်က္ဆီလား
“ဂ်ံဳးေအာ့ဖ္အာ့ခ္”က်ဴးေက်ာ္သူအဂၤလိပ္ေတြကုိ
ရဲဝံ့စြာခုခံခဲ့သူ ျပင္သစ္သူရဲေကာင္းအမ်ိဳးသမီး
အတူပုိင္ဆုိင္ေသာ၊ ဖက္စပ္ျဖစ္ေသာ
အီဗရာဟင္… အီဗရာဟင္….သူေရမကူးတတ္ဘူး
သုိးဟာအီကနဲေအာ္ၿပီး လည္ပင္းျပတ္က်သြားတယ္

အေပ်ာ္စီးပင္လယ္ (ေမာင္ေဒး)

• Download PDF [642 KB]

(ဧၿပီ၊ ၂၀၀၆ – ေက်ာ္ေမႊးစာေပ။)

ဧည့္ေျမွာင္ (ေမာင္ေဒး)

ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ ေၾကာင္ေတြဟာ
ေၾကာင္မ်ိဳးၿပဳတ္သုတ္သင္ေရးဌာန အေဆာက္အဦးေပၚကေန
ခုန္ခ် လြတ္ေၿမာက္သြားတယ္။ ငါတို႔ဟာ ငါတို႕တစ္ဝက္၊ ငါတို႔မဟုတ္တာ
တစ္ဝက္။ ရန္ကုန္က Notorious B.I.G. လိုေခါင္းစြပ္အနက္ ဝတ္ထားတယ္။
ငါတို႔ဟာ ရာသီေသြးေပၚခါစ အခ်ိန္လို စိတ္လႈပ္ရွားမႈအျပည့္
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အျပည့္နဲ႕ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမ့ေလ်ာ့ခံ ေတာင္ၾကားေတြကို
ငါတို႔ မ်က္လံုးေမွးၿပီး ၾကည့္ၾကတယ္။ ေမာင္းသူမပါတဲ့ ဒရုန္းေလယာဥ္ေတြက
ငါတို႔ရဲ႕ဇာတ္ေတာ္လာ သတၱဝါေတြကို တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။
ငါးရွဥ့္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕တြင္းထဲကေန ထြက္လာၿပီး
အိုဘားမားရဲ႕ ဗဂ်ိဳင္းနားဆီကို အိတ္ဖြင့္ေပးစာေတြ လွမ္းေရးၾကတယ္။
ကိစၥတိုင္းဟာ သမၼတနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။
ကိစၥတိုင္းဟာ သမၼတနဲ႔ မသက္ဆိုင္ပါဘူး။