❝ကြၽန္ေတာ္သည္ ကန္ေရျပင္ကို ေငးေနရင္း လက္ထဲတြင္ ပိုက္ထားေသာ ေဟာလစ္ပုလင္းႀကီး အလြတ္တစ္လံုးကို သတိရလိုက္မိသည္။ ထိုပုလင္းမွာ အစ္ကိုေလးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပးထားေသာ ပုလင္းႀကီး ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငယ္စဥ္က ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာအခါ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာ အေၾကာင္းမ်ား ရွိခဲ့ေလတိုင္း အစ္ကိုေလးသည္ “ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ နည္းနည္း သိမ္းထားဦးမယ္” ဟုဆိုကာ ထိုေဟာလစ္ပုလင္းႀကီးထဲတြင္ သိမ္းေလ့ရွိသည္။
❝ဝမ္းနည္းရျခင္းမ်ားသည္ မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာေသာ ဧည့္သည္ျဖစ္သည္။ ဝမ္းနည္းရျခင္းမ်ားသည္ ေခါင္းေလာင္းသံလို က်ယ္ေလာင္စြာ ျမည္ဟီးေနခဲ့သည္။ ဝမ္းနည္းရျခင္းမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ကေလးထဲမွ ေထာင့္ေကြး ေသးေသးေလးပါမက်န္ အပ္နဖားေပါက္ကေလးထဲအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေရာက္ရွိလာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤစာပိုဒ္၏ ေခါင္းစဥ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ဤသို႔ေပးႏိုင္ခဲ့သည္ ‘ဝမ္းမနည္းေၾကး’။❞
❝ေတာင္ေတြေရြ႕ေအာင္
ဦးေခါင္းနဲ႔ ေျပးေျပးေဆာင့္ခဲ့ၾက
ၾကယ္ေတြျမင္ခဲ့၊ လေတြျမင္ခဲ့
မီးေတြပြင့္ခဲ့
ငါတို႔ဦးေခါင္းမွာ
အမာရြတ္နဲ႔ခ်ဳပ္ရိုးေတြ
ငါတို႔အမာရြတ္ေတြအေၾကာင္း
ငါတို႔ခ်ဳပ္ရိုးေတြအေၾကာင္း
ေႏွာင္းလူေတြအတြက္
စာစီစာကံုးေရးၾကပါစို႔။❞
❝သင္နာက်င္ၿပီးၿပီလား။
သင္ ငိုေၾကြးၿပီးၿပီလား။
လာပါေလမိတ္ေဆြ
ပူျပင္းေသာ ဘဝရဲ့ လမ္းမၾကီးထက္မွာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေတြ႕ဆံုၾကပါစို႔။❞
Family Affair
❝ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္ရာေပၚမွာ ေက်ာဆန္႔လိုက္ၿပီး လိုက္ကာကတစ္ဆင့္ လကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘယ္ကို ဦးတည္ေနၾကသလဲ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးေနမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးကို ေလးေလးနက္နက္ ေတြးဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္မွာ သိပ္ကို ေမာပန္းေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိႏွစ္လံုးကို မွိတ္လိုက္တဲ့အခါ အိပ္စက္ျခင္းက ေမွာင္မိုက္တိတ္ဆိတ္တဲ့ ျခင္ေထာင္လို ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ လြင့္က်လာခဲ့ေတာ့တယ္။❞
– ဒီႏိုဗို။
On seeing the 100% perfect girl …
❝စကားတစ္လံုးမွ မေျပာပဲ သူတို႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ လူအုပ္ထဲ ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ ထာဝရပဲ။ ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးပဲ၊ အဲဒီလို မထင္မိဘူးလား။❞
(ျမင္းရုပ္ခ်ားရဟတ္ေတြလည္ရင္း သမိုင္းဟာ ကုန္လြန္ရင္း – ရဲျမင့္သူ။ စက္တင္ဘာ – ၂၀၁၂။ ႏွစ္ကာလမ်ား )
(ျမင္းရုပ္ခ်ားရဟတ္ေတြလည္ရင္း သမိုင္းဟာ ကုန္လြန္ရင္း – ရဲျမင့္သူ။ စက္တင္ဘာ – ၂၀၁၂။ ႏွစ္ကာလမ်ား )
The Dancing Dwarf
❝မင္းအေနနဲ႔ ႏိုင္ခ်င္သေလာက္ ႏိုင္လို႔ရမယ္။ ဒါေပတဲ့ ရွံဴးတယ္ဆိုတာက တစ္ၾကိမ္တည္းပဲ။ ရွံဴးရင္ ၿပီးသြားတာပဲ။ မင္း ရွံဴးကို ရွံဴးရဦးမွာ။ တစ္ေန႔ ေရာက္လာလိမ့္မယ္။ ငါကေတာ့ ေမွ်ာ္ေနမယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကာၾကာ❞
The Zoo Attack
❝သူတို႔ က်ားသစ္ေတြကို သတ္ၾကတယ္။ သူတို႔ ၀ံပုေလြေတြကို သတ္ၾကတယ္။ သူတို႔ ၀က္၀ံေတြကို သတ္ၾကတယ္။ အဲဒီအထဲကမွ အခ်ိန္အမ်ားဆံုး ယူရတာက ၀က္၀ံေတြကို ပစ္သတ္ဖို႔ပဲ။ ႐ိုင္ဖယ္က်ည္ဆန္ေတြ ဒါဇင္ေက်ာ္ထိၿပီးတာေတာင္မွ ႀကီးမားလွတဲ့ တိရစၧာန္ႀကီးႏွစ္ေကာင္ဟာ သံေလွာင္အိမ္က ဘားတန္းေတြကို တြန္းတိုက္ေနၾကတယ္။ စစ္သားေတြကို ေဒါသတႀကီး ဟိန္းေဟာက္ေအာ္ျမည္ေနတယ္။ သြားရည္တျမားျမားနဲ႔ အစြယ္ႀကီးေတြကို ျဖဲျပေနၾကတယ္။ ဒါက ေၾကာင္မ်ဳိးႏြယ္ေတြနဲ႔ေတာ့ သိပ္မတူဘူး။ ေၾကာင္ေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ကံၾကမၼာကို ပိုၿပီး အသာတၾကည္ လက္ခံႏိုင္တယ္လို႔ပဲ ဆိုရမယ္။ (အနည္းဆံုးအားျဖင့္ေတာ့ အဲဒီလို ပံုေပါက္ေနတာပဲ) ၀က္၀ံေတြကေတာ့ ဒီလို မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ အသတ္ခံေနရတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို သူတို႔မွာ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရပံုပဲ။❞
လမ္းအိုေလး 