ဘိန္းစားနဲ႔ ကဗ်ာဆရာ (ခင္ေဇာ္ျမင့္)

---

(Mandalay Icon Magazine – 2013)

ပလိန္းကိတ္ရဲ႕ အရသာ (ခင္ေဇာ္ျမင့္)

ကိုယ္ႏွင့္ေ၀းေသာ ေနေရာင္ျခည္ကို
ပူတယ္ေအးတယ္ မေျပာလိုေတာ့။

ကိုယ့္ႏွလုံးသားက
ကမၻာႏွင့္အမွ်ပြင့္ေသာ ပန္းရနံ႔တို႔ စဲြတယ္
ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးရွိမလဲ။

ဒီေန ့တနဂၤေႏြ
ေရေႏြးအိုးတစ္လုံး တည္မယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေတြးမယ္
ထမင္းလည္း တစ္ခါပဲစားမယ္
ဒီထက္ေခၽြတာလို႔လည္း မရ
ဒီထက္အက်ယ္ခ်ဲ႕လို႔လည္း မရ။

ဗစ္ဂင္ရွတုိင္းန္နဲ႔ သီသီေလးလြဲသြားတဲ့ ကုိေအာင္၀င္း (ေဇယ်ာလင္း)

“ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူေနခဲ့ၾက” တဲ့အနက္ဟာ ဘယ္မွာဘာအေရာင္လဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္တုိင္ဟာ နာက်င္ရတဲ့ဘာသာစကားသက္ေသခံပစၥည္းေတြပဲ။
အဲ့ဒါကုိ ထပ္၀န္းရံဖုိ႔ လုိသလားဆီ ဦးတည္ေတာ့
သူေသၿပီ မနက္လင္းအား မွိန္မွိန္မွာ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းမွာ။
မျဖစ္လာေသးတဲ့ ကိစၥတစ္ခုကုိ “လင္ဂြစၥတစ္က္ အနဲလဆစၥ” လုပ္ဖုိ႔
မိခင္ဘာသာစကားထဲမွာပဲ စူးစူး၀ါး၀ါးရယ္သံအက္ကြဲႀကီးတစ္ခု။
ေနာက္မ်ိဳးဆက္လည္း စိတ္ကူးခဲ့တာ အလင္းအားနည္းတဲ့ ဘာသာစကားတစ္ေနရာ
ေမွာ္ေတြ၀င္ခုိေနတဲ့ အဓိပၸာယ္ေတြ ေၾကြတစ္ခ်ိဳ႕ ေ၀တစ္ခ်ိဳ႕ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းအရပ္မွာ
သံသယျဖစ္ဖြယ္လင္းပြင့္မႈဟာ ဘာသာေဗဒတုိက္ေလတစ္မ်ိဳးပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္ထစ္ခ် ယုံၾကည္ခဲ့ၾကသလား။ ၾကယ္ရည္ေတြလုိ မေသခ်ာ။
သူ႔အမွတ္ရမႈေတြကုိ ဘယ္လုိစကားလြဲေခ်ာ္မႈေတြထဲ စိမ့္ခဲ့သလဲ။
မွတ္မိပါေသးတယ္ သူနဲ႔ စကားေျပာရတာ တစ္ခါတစ္ခါ မပြင့္တဲ့
ေလထီးႀကိဳးဆြဲၿပီး ေမာ့ခ်လုိက္တာပဲ … ကမာၻႀကီးဟာ…
မၿပီးဆုံး၀ါက်ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ အစခ်ီထားတာ ဆုိေတာ့ကာ။

ေတာလား (ေအာင္ခ်ိမ့္)

ခင္ဗ်ားစိတ္ဝင္စားရဲ့လား

အသက္ ၅ဝ ျပည့္ေတာ့ လူဟာ နည္းနည္းတုန္လႈပ္ျပီး အံ့အားတသင့္ ျဖစ္မိတယ္။ အဲ့ဒါနဲ့ ကိုယ့္လမ္းေျကာင္း ကိုယ္ျပန္ျကည့္ရာက ‘ေတာလား’ ကို ေရးခဲ့နိုင္တယ္။ ၁၉၉၈ ခုနွစ္မွာေပါ့။ တိုက္ဆိုင္မႈအေနနဲ့ ‘ေဖာ္ေဝးကြယ္လြန္ျခင္း နွစ္ ၂ဝ ျပည့္’နွစ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ‘ေသျခင္း’ နဲ့ ‘ရွင္ျခင္း’ ဟာ ယွဥ္လ်က္သားပဲ။ ဒါေျကာင့္ ေဖာ္ေဝးကြယ္လြန္ျခင္းကို ထည့္ရည္ညႊန္းခဲ့တယ္။

အဲ့ဒီကေန ၁ဝ နွစ္ေက်ာ္ခဲ့ပါျပီ။ ျပန္ဖတ္ေတာ့ နွစ္ ၅ဝ ဆိုတာျကီးကို ကြ်န္ေတာ္ အံ့အားသင့္တုန္းပဲ။ ရာစုရဲ့ ထက္ဝက္ မဟုတ္လား။ အဲ့ဒါဟာ ‘ေတာလား’ ကို ထုတ္ေဝဖို့ ျပန္လည္နိုးျကားေစတဲ့ အဓိက အေျကာင္းပါပဲ။

သမိုင္း မဟုတ္ဘူး ရာဇဝင္ မဟုတ္ဘူး ဒီစာအုပ္ကို ကဗ်ာဖတ္သူ ဖတ္တဲ့အခါ ‘ရုပ္ရွင္ကား တစ္ကားေလာက္ ျကည့္ရတဲ့ သေဘာပဲ’ ဟူပါက ကြ်န္ေတာ့္ဘက္ကလည္း သေဘာတူလိုပါတယ္။ အနုပညာျပုလုပ္မႈမွ်သာ။

အဲ့ဒါ ကြ်န္ေတာ့္ နွစ္ငါးဆယ္။ အဲ့ဒါ ကြ်န္ေတာ့္ ေတာလား။
ခင္ဗ်ား စိတ္ဝင္စားရဲ့လား။

ေလးစားစြာျဖင့္
ေအာင္ခိ်မ့္
၂၃-၅-၂ဝဝ၉

ပိေတာက္ရစ္သမ္ (တာရာမင္းေ၀)

တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုခုမွာ အလုပ္လုပ္တယ္လို႔ေျပာ (မိုးေဝး)

ခုန္ထြက္လိုက္သလို
ဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါလားလို႕ ပံုေသ သတ္မွတ္လို
အခ်ိန္ ေႏွာင္း မေႏွာင္း
အဖြဲ႕အႏြဲ႕ ေကာင္းသူလက္ထဲက လက္ဖြဲ႕
“ငါ ဆိုတာ ပ်င္းစရာ ဘံုၾကီးပါ” ပံုပါ တီရွပ္နဲ႕ ဟို ကတံုး (ေခါင္းတံုး)
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေက်ာျပင္မွာ
ျပတင္းေပါက္ တစ္ခုဟာ အျမဲနာက်င္ေနပါတယ္
ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေတြ ေရးခ်င္ပါတယ္ ေတးမ်ား ကို သတိရ
လမ္းေပၚေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခ်ဳပ္ရိုးေပၚက ကန္ကန္ထြက္မိတဲ့
အဟာရ ႏြားႏို႕ သူ႕ဖို႕ခ်ည္းပဲ ဆိုတဲ့ ေစ်းမွဳေဗဒ စကားက်မ္းအဖြင့္
စပယ္ပန္းတိုင္း ေမႊးသလား ေဟ့လူ
ဘယ္ေန႕ကို ဒီေန႕ လို႕ေျပာမလဲ
မျမဲျခင္းကို လုိက္ဖမ္းေနတဲ့ ဟို စမတ္က်က် လူေရာ
သူ႕နာမည္ ျပန္ျပန္ေမးေနတာ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႕ ဆိုင္မဆိုင္

ဆပ္ျပာပူေဖာင္းကုမၸဏီ (မိုးေ၀း)

မိုးသားမ်ားထဲ အသားက် ေနထိုင္
ရ႔က္ၾကမ္းေရက်ိဳ ကိုင္းဖ်ားတစ္ေယာက္
ငယ္သူအိပ္မက္ အိမ္က ထြက္ခဲ့
ခ်စ္လ်က္ဆြဲကာ ေခတ္ေရစီးထဲ
မိုးသားမ်ား အသားက် လြင့္ေမ်ာ
ပြင့္ခ်ပါလ်က္ အပြင့္ခက္သည့္ ေခတ္
သူေဌးကေလ သမီးကို အျမဲတမ္း ေခၚတယ္
အေရာင္းျမွင့္တင္ေရးမွာ နင္ဟာေလ
ေဟာဒီပိုးသားဆူးကေလးဟာ သမီးဘ၀ရဲ႕ သရဖူေပါ့။
သမီးသာ အိပ္မက္တုိင္း ေဖာက္လို႔ရတဲ့ လမ္း
သမီးတို႔ ထုတ္လုပ္တဲ့ ပစၥည္းရဲ႕
ကုန္ၾကမ္းဟာလည္း သမီးပဲ၊
ကုန္ေခ်ာဟာလည္း ကဲ . . . ၾကည့္ မေခ်ာဘူးလား
သမီးဟာ
ေပါက္ကြဲဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဗံုး
ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့သူေတြက ေျပာတယ္
သူတို႔ ေျပာတာ သူတို႔နယ္ပယ္က စကားေပါ့
ကုမၸဏီမွာေတာ့ သမီးဟာ အလင္းလက္ဆံုး

ငါတို႔လူငယ္ဘ၀ (ခရမ္းျပာထက္လူ)

(ေပဖူးလႊာ၊ မတ္ – ၂၀၁၀)

အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုလား (မိုးေ၀း)

ငယ္ငယ္တုန္းက ဘာျဖစ္ခ်င္ခဲ့သလဲလို႔
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးရင္း သူေတြးေနတယ္
ဗမာျပည္မွာ ဇန္န၀ါရီလ ေဆာင္းညေပါ့
အိပ္လို႔မေပ်ာ္တာလည္း ပါ၀င္ပတ္သက္ေနပါတယ္
ဥပမာ-တစ္ေန႔လံုး ဘယ္သြားခဲ့မွန္းလည္း မသိဘူး
ေတြးစရာအျခားလည္း ဘာမွမရွိတဲ့ညေပါ့
ဂစ္တာသံ ခပ္ေထြေထြၾကားေနရတယ္
တစ္ခန္းလံုးလည္း လင္းထိန္ေနတာထဲညဟာ
စိမ့္၀င္ေနတာ မေန႔ကၾကံဳခဲ့ဖူးတယ္
ဟိုးခပ္ေ၀းေ၀းမွာ သေဘၤာေတြျမစ္ကိုျဖတ္ေနတာ
အေအးဓာတ္က လက္ေမာင္းမွာစီးပတ္ေနတာေပါ့
သူငယ္ခ်င္းေတြတခ်ဳိ႕ သတိရစရာတခ်ဳိ႕
မင္းကိုဘယ္သူကေျပာခဲ့တာလဲလို႔ျပန္ေမးလိုက္တဲ့အသံ
တစ္ေန႔ခြဲၾကရတဲ့အခါ ဘယ္သူမဆိုဟာ
တစ္ေန႔ေတာ့ ဆံုၾကဦးမယ္ေလ

ရိုဒင္ငါေတာ့လစ္ၿပီ (ခရမ္းျပာထက္လူ)

ရိုဒင္
ခင္ဗ်ားထြင္းထုထားတဲ့ ကိုယ္လံုးတီးေတြးေခၚနည္းနဲ႔
ထိုင္ေနတယ္၊ ထသြားရအခက္
ထိုင္ေနတယ္၊ ဘာမွျဖစ္မလာလည္း ထိုင္ေနတယ္
ျဖစ္လာလည္း ထိုင္ေနတယ္ ထိုင္ေနတယ္အနည္ထိုင္သလို
ပင္လယ္ၾကမ္းျပင္ေအာက္ ပစ္က်သြားသလို ထိုင္ေနေပါ့
ေဝါ့ထရိတ္စင္တာၾကီး ၿပိဳမက်ခင္ အခန္းထဲ
ဘုရားသခင္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း ေခါင္းခ်င္းဆိုင္သလို ထိုုင္ေနေပါ့
လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကိဳးတန္းေပၚ
လွမ္းထားတဲ့ ရႈေမွ်ာ္ခင္းေတြေတြ႕တယ္
ေသြးတိုးေနတာလား ေသြးပ်က္ေနတာလား
မ်က္ႏွာၾကီးအန္းလို႔ ဥယ်ာဥ္
ဘဲငန္းေတြက ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ ေရအိုင္မွာဝဲလည္လို႔
ထိုင္ေနတယ္ ငါဟာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ
ခုန္ထလို႔ မရေတာ့တဲ့ ခုံတစ္ခံုေပၚ ရႈခင္းကို
ကသိုဏ္း ၁၀ပါးထဲက လူေသကသိုဏ္းရႈသလို ရႈစားရင္း
ပစ္ခ်လို႔မရေအာင္ ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့